Na rynku dostępne są różne środki odladzające. Jednak nie każdy środek jest tak samo skuteczny. Tutaj można znaleźć więcej informacji na temat różnych możliwości.

Środki antypoślizgowe

Cegła krzemionkowa i piasek: produkty te mogą być stosowane tylko w ekstremalnie niskich temperaturach i w miejscach, z których nie można usunąć śniegu. Zaletą jest to, że są obojętne dla środowiska, wadą jest to, że blokują rurociągi kanalizacyjne po rozmrożeniu. Co więcej, produkty te są również mieszane z solą w celu ułatwienia rozprowadzania. Tylko na obszarach o wysokich i ekstremalnie niskich temperaturach stosuje się cegłę krzemionkową i piasek.

Środki odladzające

Najczęściej stosowanym środkiem odladzającym jest chlorek sodu (NaCl) ze względu na:
– jego dostępność
– jego korzystna cena
– jego wydajność
– korzystanie z niego jest bezpieczne
– jest najmniej szkodliwy dla środowiska

W zależności od sposobu pozyskiwania soli, istnieje:

Sól próżniowa: Sól próżniowa lub drobna sól drogowa jest uzyskiwana przez odparowanie solanki wydobywającej się spod ziemi. Konkretnie oznacza to, że w podziemnej warstwie soli wierci się otwór, a następnie wprowadza się do niego wodę. Gdy sól rozpuści się w wodzie, mieszanina ta – zwana również solanką – jest ponownie pompowana do góry. Odparowanie odbywa się w procedurze próżniowej w dużych fabrykach. Procedura ta kosztuje jednak dużo energii i dlatego jest niekorzystna dla środowiska, jeśli chodzi o CO2.
Ponadto, ze względu na mały rozmiar ziaren i suchy skład, drobna sól drogowa łatwo dryfuje podczas rozprowadzania. Oznacza to nie tylko, że zużywa się zbyt dużo soli, ale także, że więcej soli trafia na brzegi.

Sól kamienna: Ten rodzaj soli jest również pozyskiwany z podziemnych kopalni soli. Istnieje jednak istotna różnica w metodzie wydobycia. Sól kamienna jest wydobywana w taki sam sposób jak węgiel, poprzez dynamizację i rozbijanie podziemnych złóż soli.

Sól morska: Sól morska jest, jak sama nazwa wskazuje, uzyskiwana przez naturalne odparowanie słonej wody w słonych jeziorach. Słone jeziora to stawy o głębokości nie większej niż 1 metr. Woda w tych stawach odparowuje pod wpływem słońca, aż na glebie pozostaje tylko warstwa soli morskiej. Ta pierwsza warstwa jest często zbyt cienka, aby ją usunąć. Dlatego do słonego jeziora wlewa się inną wodę, aby odparowała. Dzięki tej krystalizacji można znaleźć duże ziarna, które po selekcji są idealne do wszelkiego rodzaju zastosowań.

Zaletą jest to, że produkcja ta jest całkowicie ekologiczna. Co więcej, morze jest niewyczerpanym źródłem, ponieważ prawie cała sól morska ostatecznie wraca do morza (kanały ściekowe, drogi wodne itp.). Poprzez kanały ściekowe, potoki i rzeki wszystkie pozostałości soli do odladzania również wracają do morza, gdzie sól jest pozyskiwana. Dlatego też sól morska jest bardzo zrównoważonym produktem. Co więcej, sól morska ma przeważnie większy rozmiar ziaren. Jej zaletą jest to, że sól morska nie dryfuje tak łatwo, a także ma dłuższe działanie. Oprócz dużego rozmiaru ziaren, sól morska jest również nieco bardziej wilgotna, co zapewnia szybki efekt. W końcu sól morska natychmiast przylega do zamarzniętej drogi.

Alternatywne środki odladzające

Oprócz chlorku sodu, jako środki odladzające stosuje się również chlorek wapnia, chlorek magnezu, glikol etylenowy, octan wapniowo-magnezowy i mrówczan sodu oraz mocznik. Chlorek wapnia i magnezu są najczęściej stosowane w celu zastąpienia chlorku sodu. Są one użyteczne w niższych temperaturach. Wadą jest to, że są bardzo higroskopijne, a zatem trudniejsze do przechowywania. Co więcej, wyższe stężenie chlorków sprawia, że są one bardziej korozyjne niż chlorek sodu i wymagają większej ostrożności podczas stosowania. W porównaniu do chlorku sodu, inne środki odladzające są znacznie droższe. Są one stosowane głównie w miejscach, w których korozja musi być wykluczona. Ponadto są one bardziej szkodliwe dla środowiska.