‘Grof zeezout‘ en ‘fleur de sel’ worden vaak door elkaar gebruikt, maar het zijn geen synoniemen. Dit artikel legt de belangrijkste verschillen tussen deze twee soorten zout uit. Zowel grof zeezout als fleur de sel worden gewonnen uit zeewater en hebben een grove korrelstructuur. Maar daar houden de overeenkomsten tussen de twee op.

Wat is grof zeezout?

Grof zeezout heeft een korrelgrootte tussen 1 en 6 mm (of 1000 tot 6000 μm (waarbij μm staat voor micron)). Het wordt op grote schaal geproduceerd en is daardoor relatief goedkoop. Het raffinageproces bestaat uit wassen, drogen en zeven. Het resultaat is een droge, harde en mooi gedefinieerde korrel. De meeste consumenten gebruiken grof zeezout voor het bereiden van gerechten met een zoutkorst, waarbij het zout wordt toegevoegd door het te malen met een zoutmolen. De voedingsindustrie gebruikt grof zeezout voornamelijk in rokerijen, voor de productie van pekel en voor het op smaak brengen van snacks, vis, vlees, …

Het verschil met fleur de sel

Fleur de sel heeft doorgaans een korrelgrootte tussen 0 en 4 mm (0 en 4000 μm). Het wordt handmatig geoogst uit de bovenste laag van de zoutpan en wordt daarna niet verwerkt. Hierdoor is de productie aanzienlijk beperkt – wat verklaart waarom dit type zeezout relatief duur is in vergelijking met grof zeezout. De vochtige en zachte korrelstructuur onderscheidt fleur de sel, waardoor het ongeschikt is voor zoutmolens. Fleur de sel dankt zijn unieke structuur en karakteristieke zachte smaak aan het hoge gehalte aan mineralen (calcium en magnesium). Chefs gebruiken fleur de sel vaak om hun gerechten een finishing touch te geven.

Een overzicht van de belangrijkste verschillen: